Eindelijk! Eind oktober en wekenlang was er voorbereid, RARE gaat weer naar Denemarken!
Rinus had een megastabiele setup gemaakt voor onze Ferrari, waarmee we de race zouden gaan rijden.
De donderdag voor vertrek besloten 2 van onze rijders helaas om verschillende redenen niet mee te reizen naar Denemarken. Overleg tussen de overige leden leidde ertoe dat we toch naar Denemarken zouden reizen.
De bus waarmee we zouden afreizen werd afgezegd en we zouden met eigen auto’s naar het noorden afreizen.
Helaas volgde op vrijdagochtend een bericht van Ronald Kracht, hij had last van zijn rug en zijn medicijnen zorgde ervoor dat hij niet kon autorijden of simracen.
Uitendelijk besloten dat Jarno zou rijden tijdens de race, omdat de race rijden met maar 2 man niet te doen zou zijn.
Richard en Robin hadden een prima voorbereiding gehad op het event, dus zij zouden sowieso rijden.
Jarno is Ron gaan ophalen en zo reden we uiteindelijk met 4 man en 2 auto’s naar Denemarken.
Richard en Ron waren het eerst in de hal en begonnen met het opbouwen.
Jarno en Ron kwamen later aan en die avond heeft vooral Jarno zijn (eerste) rondjes gemaakt.
‘s avonds (volgens vaste traditie) in onze pit-tent met Lutz Enger genoten van lekkere Duitse biertjes en vooral veel gelachen.
Uiteindelijk om 2 uur op onze luchtbedden beland, om vervolgens rond 5 uur gewekt te worden door de centrale muziekinstallatie in de sporthal?!
Het mocht de pret niet drukken, de kwalificatie volgde niet veel later.
Richard reed een hele dikke PB en dat was genoeg voor een prima 2e startplek.
Al snel na de start van de race bleek dat we langer door konden rijden dan de overige teams door onze zuinige setup. Richard begon de race en Robin volgde na 2 stints voor zijn eerste dubbele stint.
Na 8 uur lag de top 3 in de GT klasse, de nummer 4 al op 4 ronden daarachter. Dit kan maar zo eens een mooi weekend worden, maar nog 16 uur te gaan.
Met de andere teams rijdend op boost 3 kunnen we met een aantal stops minder en met een dus andere taktiek mogelijk een goed resultaat halen.
Net na middernacht (Richard en Robin moesten tenslotte ook slapen) kroop Jarno achter het stuur voor zijn dubbele stint. Het ging niet zo hard als bij de 2 andere rijders van ons team en we verloren wat tijd ten opzichte van de andere teams. Maar er werd foutloos gereden, dus dat konnen de andere rijders nog wel goed maken. Geen schade en geen cut-warnings waren in deze stints met minimale voorbereiding het doel.
Richard nam vervolgens over, en toen kwam de volgende verrassing.. regen!
In totaal was het zo’n 4,5 uur nat op de baan.
Richard was tijdens deze natte uren de snelste in de GT klasse, dus de opgedane achterstand werd al snel minder groot.
We lagen nog altijd 3e in klasse, op 3,5 minuten achter de nummer 2 en de nummer 1 daar weer 2 minuten voor. Dus alles nog binnen handbereik na 12 uur rijden.
Door het lagere aantal stops reden we rond 5 uur ‘s ochtends voor het eerst op de leidende positie!
Robin en Richard wisselden vervolgens continue dubbele stints af, maar ‘s ochtends rond half 8 ging het voor het eerst flink mis.
De leidende auto ging eraf in de Porsche bochten, via teamspeak werd de toen rijdende Robin daarvan op de hoogte gesteld. Hij moest uitkijken voor een stilstaande auto, echter nam hij dat iets te letterlijk.
Want al kijkende naar deze auto in de muur, vergat hij te remmen op zijn rempunt en kwam naast de stilstaande auto tot stilstand, in de muur..
120 seconde damage-repair tot gevolg en Richard mocht weer overnemen.
Helaas deed hij er nog een schepje bovenop, te vroeg van de pit-limiter en nog een drive-through voor speeding in de pitstraat er achteraan.
Evengoed lagen wij nu wel eerste, want door de grote schade van het andere team hadden we nu een voorsprong van 1,5 minuut.
Niet veel later kwamen onze buren van team DFTBA bij onze pitbox met de melding dat we ‘under investigation’ zouden zijn.
Dit werd eerst door ons nog serieus opgevat, tot we het formulier onder ogen kregen! Een major fashion disaster leidde ertoe dat we een tijd hard hebben moeten lachen om deze ludieke aktie.
Terug naar de race, we wisten onze voorsprong uit te bouwen naar 1 ronde voorsprong met nog een kleine 6 uur op de klok.
Helaas had de nummer 2 het tempo flink te pakken, de voorsprong slonk en met nog 4 uur op de klok reden we weer in dezelfde ronde. Konden we dit tot een goed einde brengen?
Een uur later was de voorsprong nog maar 18 seconden, er werd druk gerekend en gekeken naar de taktiek van de nummer 2. Met name hun rijden met hogere boost en daardoor extra benodigde pitstop zou nog wat in ons voordeel kunnen zijn. Op pure snelheid zou het bij gelijke omstandigheden niet haalbaar zijn, maar hey! het blijft simracen.
Taktiek is daar een groot onderdeel van, net als het eten van tosti’s trouwens!
We moesten onze laatste stop maken dus vielen we terug naar plek 2.
Plots kwam er voor ons goed nieuws, waar wij nog altijd foutloos reden op basis van geen cut-warnings, had de nummer 2 een nieuwe cut-warning opgelopen.
En het was niet hun eerste, dus volgde er voor hen een drive-through.
Nog een uur te gaan en wat een apotheose!
Na flink wat rekenwerk in de pits en tussentijds wat rijden op boost 3 kwamen we voor de leider terecht en was het hopen op het vasthouden van de eerste positie.
Door het rekenwerk wisten we dat we een deel van de stint op boost 3 konden rijden, waarbij de voorsprong amper terugliep.
Helaas konden we met de tankinhoud niet de hele stint op boost 3 rijden.
Een extra tank-stop maken was geen optie, dan zouden we de race sowieso verliezen.
Dus een deel op boost 3 rijden en vervolgens hopen tijdens het rijden op boost 1 niet teveel inleveren zou mogelijk nét genoeg moeten zijn voor de winst.
En dat bleek na een bloedstollend einde ook zo te zijn, met zo’n 13 seconde voorsprong behaalden we onze eerste overwinning tijdens de 24 uur in Kolding, Denemarken!
Volgens vaste traditie vervolgens ‘s avonds uit eten geweest met onze vrienden van DFTBA en een paar monsterlijk grote hambugers gegeten.
Daar ook nog de Formule 1 race van dat weekend gekeken en vervolgens gesloopt maar uitermate tevreden ons hotel opgezocht.
De volgende ochtend na een kort ontbijt weer begonnen aan de terugreis naar Nederland.
Een jaar lang genieten van onze titel en vervolgens op naar volgend jaar, onze titel verdedigen!
We hebben er allemaal nu al zin in!!
Hieronder de foto’s van dit geweldige weekend:
